12.04.11
Ο ιατρός Δρ. Αντώνης Παπαδόπουλος, νεοεκλεγείς πρόεδρος Παμμακεδονικής Ένωσης Αμερικής, με αφορμή την συνάντηση της ιστορικής οργάνωσης με δράση που καταγράφεται από τα τέλη της 10ετιας του 1949 και σελίδες λαμπρές στο ενεργητικό της, με τον ειδικό διαμεσολαβητή του οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Μάθιου Νίμιτς στις 11 Μαρτίου στο γραφείο του τελευταίου στην Νέα Υόρκη, τις δηλώσεις της Παμμακεδονικής μετά την άτυπη συνάντηση και την τοποθέτηση του κ. Νίμιτς σε κανάλι των Σκοπίων περί μακεδονικής γλώσσας αποσαφηνίζει τι συζητήθηκε σε εκείνη την συνάντηση. Δηλώνοντας κατηγορηματικά ότι σε καμία περίπτωση τα όσα συζητήθηκαν σε εκείνη την συνάντηση, ή σε οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν δεν έχουν εμπιστευτικό χαρακτήρα. Ο νέος πρόεδρος της Παμμακεδονικής, Δρ. Παπαδόπουλος άξιος διάδοχος της Νίνας Γκατζούλη, και βαθύς γνώστης του ζητήματος συναντήθηκε με τον ειδικό διαμεσολαβητή του
ΟΗΕ, μαζί με τον αντιπρόεδρο της Ένωσης Δρ. Παναγιώτη Μπαλτατζή και τον Ύπατο γραμματέα Δημήτρη Χατζή, με πρόθεση, όπως χαρακτηριστικά λέει, «να αποφύγουμε τα τετριμμένα». Τα θέματα που έθεσε η Παμμακεδονική και συζητήθηκαν ήταν το ΝΑΤΟ και η προσφυγή της πΓΔΜ στο διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας του 1995, η αρχαιοποίηση της κοινωνίας των Σκοπίων, η σλαβική καταγωγή και τα χαρακτηριστικά του λαού της πΓΔΜ, καθώς και το ζήτημα της ονομασίας, σύνθετης με γεωγραφικό προσδιορισμό, την μακεδονική ταυτότητα και γενικότερα τον όρο μακεδονικός.
Για το ζήτημα του ΝΑΤΟ, ο κ. Παπαδόπουλος, όπως μας είπε, εξήγησε στον Μ. Νίμιτς ότι η Ελλάδα δεν έβαλε βέτο στην είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, αλλά υπήρξε μια ομόφωνη απόφαση της βορειοατλαντικής συμμαχίας ότι η πρόκληση στην πΓΔΜ θα υπάρξει, αφ’ ης στιγμής λυθεί το ζήτημα της ονομασίας. Ωστόσο, ο πρόεδρος της Παμμακεδονικής επισήμανε τον προβληματισμό του στον ειδικό διαμεσολαβητή αν παρ’ ελπίδα υπάρξει μια απόφαση από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σε βάρος της Ελλάδας και γίνει αποδεκτή εκ μέρους του ΝΑΤΟ. Πώς, δηλαδή, η συμμαχία θα αποδεχτεί μια απόφαση Διεθνούς δικαστηρίου εναντίον μέλους του από κράτος που δεν ανήκει στην συμμαχία, αποτελώντας με αυτό τον τρόπο ένα διεθνές νομικό προηγούμενο.
Αναφορικά με την αρχαιοποίηση της σκοπιανής κοινωνίας, -κάτι που η Παμμακεδονική θεωρεί γελοία και καθόλα ανιστόρητη- η προσπάθεια οικειοποίησης των αρχαίων μακεδονικά ελληνικών συμβόλων θεωρήθηκε και από τον κ. Νίμιτς, σύμφωνα με τα όσα ελέχθησαν στην συνάντηση, σφάλμα των Σκοπιανών, ενώ περί σλαβικής καταγωγής (που αποτέλεσε και το ζήτημα για τις επίμαχες δηλώσεις του ειδικού διαμεσολαβητή στο κανάλι των Σκοπίων), ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρει ότι πράγματι ο κ. Νίμιτς παραδέχτηκε ότι είναι σλάβοι («they are Slavic people»).
Για το ζήτημα του ονόματος, ο κ. Παπαδόπουλος εκτιμά ότι υπάρχει μεγάλη διάσταση απόψεων μεταξύ της Παμμακεδονικής και του κ. Νίμιτς, ναι διάσταση απόψεων που διαπιστώθηκε για ακόμη μία φορά στην συνάντηση αυτή η Παμμακεδονική δια του προέδρου της εξέφρασε στον Μάθιου Νίμιτς την διαφωνία της –προβάλλοντας τα αντίστοιχα επιχειρήματα- περί του γεωγραφικού προσδιορισμού (αντικατοπτρίζοντας τις θέσεις και της ομογένειας και του ελληνικού λαού), όταν από την πλευρά του ο ειδικός διαμεσολαβητής επέμεινε στην πρόταση αυτή, ωστόσο, όπως αναφέρει ο κ. Παπαδόπουλος, απέφυγε να χρησιμοποιήσει τον όρο erga omnes.
Σχετικά με την «Μακεδονική ταυτότητα», και όσα ισχυρίζονται οι Σκοπιανοί ιδιοποιούμενοι ιστορία και εθνολογικά στοιχεία που δεν τους ανήκουν, ο κ. Παπαδόπουλος ανέλυσε τον Ελληνικό όρο στον ειδικό διαμεσολαβητή, με τις προεκτάσεις που έχει, χωρίς ωστόσο να παραπέμπει στην ελάχιστη εδαφική διεκδίκηση, κάτι που ωστόσο έρχεται σε αντιδιαστολή με την χρήση του συγκεκριμένου όρου –εθνολογικά- από τους 2 εκατομμύρια Σλάβων των Σκοπίων, κάτι που αποτελεί απειλή, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Παμμακεδονικής, για την Ελλάδα. Υπογραμμίζοντας τις σχέσεις κάκιστης γειτονίας μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων, ο κ. Παπαδόπουλος υποστήριξε ότι το πρώτο και βασικό είναι να γίνει αποδεκτό –προκειμένου να γίνει το πρώτο βήμα και να υπάρξει πρόοδος - ότι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι, ώστε να αποφευχθεί η σύγκρουση που αφορά την διεκδίκηση του Μ. Αλεξάνδρου και της Αρχαίας Μακεδονίας, με δεύτερο βήμα να μην χρησιμοποιούνται τα μακεδονικά αρχαία σύμβολα και το τρίτο και πολύ σημαντικό βήμα είναι να μην γίνεται χρήση του όρου μακεδονικός ως επιθετικός προσδιορισμός για τον λαό τους, τη γλώσσα ή το στρατό τους.
Για τον πρόεδρο της Παμμακεδονικής, όπως ακριβώς ελέχθη προς τον κ. Νίμιτς, αναλύοντας την επιχειρηματολογία, η χρήση του όρου μακεδονική γλώσσα εκ μέρους των Σκοπίων αποτελεί τον δούρειο ίππο προκειμένου να αναγνωριστούν οι ίδιοι (σ.σ. οι Σκοπιανοί) σαν λαός. Με την επισήμανση ότι ήδη τρεις μεγάλοι οργανισμοί στα επίσημα έγγραφά και δηλώσεις (ΝΑΤΟ, ΕΕ, OECD) δεν χρησιμοποιούν τον επιθετικό προσδιορισμό «μακεδόνας» πολίτης, στρατιώτης, πολιτικός, ή «μακεδονική» γλώσσα αλλά πολίτης της FYROM κοκ, ο κ. Παπαδόπουλος τόνισε στον κ. Νίμιτς ότι αυτό αποτελεί μια πολύ καλή αρχή ότι ήδη οι τρεις οργανισμοί έχουν υιοθετήσει την μη χρήση του όρου μακεδονικός και ότι αυτό πρέπει να επεκταθεί παγκοσμίως. Σε αυτό το σημείο, ο πρόεδρος της Παμμακεδονικής ξεκαθαρίζει και κάνει σαφές ότι ο ειδικός διαμεσολαβητής ούτε υιοθέτησε την συγκεκριμένη σκέψη, αλλά ούτε και την απέρριψε, λέγοντας επακριβώς ότι «είναι ένα ενδιαφέρον θέμα προς συζήτηση» ( “It’s an interesting idea to talk about”). Ωστόσο, όπως σημειώνει ο κ. Παπαδόπουλος, έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός διότι είναι πρώτη φορά που ο κ. Νίμιτς δεν διαφώνησε, δεν πήρε θέση, αλλά το είδε υπό το πρίσμα μιας θέσεως προς συζήτηση.
Από τα όσα ακολούθησαν μετά την συνάντηση της Παμμακεδονικής με τον κ. Νίμιτς, τις δηλώσεις του τελευταίου στο σκοπιανό κανάλι, ο κ. Παπαδόπουλος υποστηρίζει και αναλύσει στην συνέχεια ότι «ο ειδικός διαμεσολαβητής δεν διέψευσε τίποτε».
Πέρα από την συνάντηση της Παμμακεδονικής Ένωσης με τον διαμεσολαβητή του ΟΗΕ, ο κ. Παπαδόπουλος, κληθείς να απαντήσει για το πού βρίσκεται στην πραγματικότητα το θέμα, και αν υπάρχει ουσιαστική συνεννόηση και συνεργασία της οργάνωσης με το Υπουργείο Εξωτερικών εντός ενός πλαισίου με στρατηγικό σχεδιασμό, θέτει ως αφετηρία την πλήρη διάσταση απόψεων της οργάνωσης με τις ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών , απόψεις που απορρίπτουν την σύνθετη ονομασία, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι η θέση της Παμμακεδονικής συμφωνεί με τις θέσεις του ελληνισμού εντός και εκτός Ελλάδος. Παρόλα αυτά ο κ. Παπαδόπουλος επισημαίνει ότι η κάθε κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να προωθεί την πολιτική που θέλει, το ίδιο δικαίωμα έχει αντίστοιχα και η Παμμακεδονική να διαφωνεί. Αναφερόμενος στο αίτημα της οργάνωσης για δημοψήφισμα περί της ονομασίας στην Ελλάδα, ώστε να φανεί τι είναι αυτό που πραγματικά επιθυμούν οι έλληνες πολίτες, αδυνατεί να κατανοήσει την άρνηση της εκάστοτε κυβέρνησης, υπογραμμίζοντας ότι δεν υπήρξε ποτέ μια απάντηση στο συγκεκριμένο αίτημα, ενώ αναλύει διεξοδικά εκ νέου την χρήση του όρου «μακεδονικός», καθώς και τι ζητήθηκε εκ μέρους της Παμμακεδονικής από το κέντρο, προκειμένου να τονιστεί η χρήση του όρου, φέροντας το παράδειγμα της Βουλγαρίας, η οποία ναι μεν αναγνώρισε τα Σκόπια υπό το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας, αλλά όχι σαν μακεδονικό έθνος.
Τέλος ερωτηθείς αν πρέπει να παραιτηθεί ο υπουργός των Εξωτερικών κ. Δρούτσας, ο κ. Παπαδόπουλος, με μια πολύ μετρημένη απάντηση, χωρίς κορώνες, λέει χαρακτηριστικά ότι «εμείς, ως αμερικάνικος οργανισμός δεν μπορούμε να ζητήσουμε σε κανένα, ούτε να παραιτηθεί, ούτε να μην παραιτηθεί. Εκφράζουμε τις απόψεις μας και ευελπιστούμε ότι όποιος κυβερνά θα σεβαστεί τις απόψεις και την θέληση του ελληνικού λαού».
Αναφορικά με την αρχαιοποίηση της σκοπιανής κοινωνίας, -κάτι που η Παμμακεδονική θεωρεί γελοία και καθόλα ανιστόρητη- η προσπάθεια οικειοποίησης των αρχαίων μακεδονικά ελληνικών συμβόλων θεωρήθηκε και από τον κ. Νίμιτς, σύμφωνα με τα όσα ελέχθησαν στην συνάντηση, σφάλμα των Σκοπιανών, ενώ περί σλαβικής καταγωγής (που αποτέλεσε και το ζήτημα για τις επίμαχες δηλώσεις του ειδικού διαμεσολαβητή στο κανάλι των Σκοπίων), ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρει ότι πράγματι ο κ. Νίμιτς παραδέχτηκε ότι είναι σλάβοι («they are Slavic people»).
Για το ζήτημα του ονόματος, ο κ. Παπαδόπουλος εκτιμά ότι υπάρχει μεγάλη διάσταση απόψεων μεταξύ της Παμμακεδονικής και του κ. Νίμιτς, ναι διάσταση απόψεων που διαπιστώθηκε για ακόμη μία φορά στην συνάντηση αυτή η Παμμακεδονική δια του προέδρου της εξέφρασε στον Μάθιου Νίμιτς την διαφωνία της –προβάλλοντας τα αντίστοιχα επιχειρήματα- περί του γεωγραφικού προσδιορισμού (αντικατοπτρίζοντας τις θέσεις και της ομογένειας και του ελληνικού λαού), όταν από την πλευρά του ο ειδικός διαμεσολαβητής επέμεινε στην πρόταση αυτή, ωστόσο, όπως αναφέρει ο κ. Παπαδόπουλος, απέφυγε να χρησιμοποιήσει τον όρο erga omnes.
Σχετικά με την «Μακεδονική ταυτότητα», και όσα ισχυρίζονται οι Σκοπιανοί ιδιοποιούμενοι ιστορία και εθνολογικά στοιχεία που δεν τους ανήκουν, ο κ. Παπαδόπουλος ανέλυσε τον Ελληνικό όρο στον ειδικό διαμεσολαβητή, με τις προεκτάσεις που έχει, χωρίς ωστόσο να παραπέμπει στην ελάχιστη εδαφική διεκδίκηση, κάτι που ωστόσο έρχεται σε αντιδιαστολή με την χρήση του συγκεκριμένου όρου –εθνολογικά- από τους 2 εκατομμύρια Σλάβων των Σκοπίων, κάτι που αποτελεί απειλή, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Παμμακεδονικής, για την Ελλάδα. Υπογραμμίζοντας τις σχέσεις κάκιστης γειτονίας μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων, ο κ. Παπαδόπουλος υποστήριξε ότι το πρώτο και βασικό είναι να γίνει αποδεκτό –προκειμένου να γίνει το πρώτο βήμα και να υπάρξει πρόοδος - ότι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι, ώστε να αποφευχθεί η σύγκρουση που αφορά την διεκδίκηση του Μ. Αλεξάνδρου και της Αρχαίας Μακεδονίας, με δεύτερο βήμα να μην χρησιμοποιούνται τα μακεδονικά αρχαία σύμβολα και το τρίτο και πολύ σημαντικό βήμα είναι να μην γίνεται χρήση του όρου μακεδονικός ως επιθετικός προσδιορισμός για τον λαό τους, τη γλώσσα ή το στρατό τους.
Για τον πρόεδρο της Παμμακεδονικής, όπως ακριβώς ελέχθη προς τον κ. Νίμιτς, αναλύοντας την επιχειρηματολογία, η χρήση του όρου μακεδονική γλώσσα εκ μέρους των Σκοπίων αποτελεί τον δούρειο ίππο προκειμένου να αναγνωριστούν οι ίδιοι (σ.σ. οι Σκοπιανοί) σαν λαός. Με την επισήμανση ότι ήδη τρεις μεγάλοι οργανισμοί στα επίσημα έγγραφά και δηλώσεις (ΝΑΤΟ, ΕΕ, OECD) δεν χρησιμοποιούν τον επιθετικό προσδιορισμό «μακεδόνας» πολίτης, στρατιώτης, πολιτικός, ή «μακεδονική» γλώσσα αλλά πολίτης της FYROM κοκ, ο κ. Παπαδόπουλος τόνισε στον κ. Νίμιτς ότι αυτό αποτελεί μια πολύ καλή αρχή ότι ήδη οι τρεις οργανισμοί έχουν υιοθετήσει την μη χρήση του όρου μακεδονικός και ότι αυτό πρέπει να επεκταθεί παγκοσμίως. Σε αυτό το σημείο, ο πρόεδρος της Παμμακεδονικής ξεκαθαρίζει και κάνει σαφές ότι ο ειδικός διαμεσολαβητής ούτε υιοθέτησε την συγκεκριμένη σκέψη, αλλά ούτε και την απέρριψε, λέγοντας επακριβώς ότι «είναι ένα ενδιαφέρον θέμα προς συζήτηση» ( “It’s an interesting idea to talk about”). Ωστόσο, όπως σημειώνει ο κ. Παπαδόπουλος, έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός διότι είναι πρώτη φορά που ο κ. Νίμιτς δεν διαφώνησε, δεν πήρε θέση, αλλά το είδε υπό το πρίσμα μιας θέσεως προς συζήτηση.
Από τα όσα ακολούθησαν μετά την συνάντηση της Παμμακεδονικής με τον κ. Νίμιτς, τις δηλώσεις του τελευταίου στο σκοπιανό κανάλι, ο κ. Παπαδόπουλος υποστηρίζει και αναλύσει στην συνέχεια ότι «ο ειδικός διαμεσολαβητής δεν διέψευσε τίποτε».
Πέρα από την συνάντηση της Παμμακεδονικής Ένωσης με τον διαμεσολαβητή του ΟΗΕ, ο κ. Παπαδόπουλος, κληθείς να απαντήσει για το πού βρίσκεται στην πραγματικότητα το θέμα, και αν υπάρχει ουσιαστική συνεννόηση και συνεργασία της οργάνωσης με το Υπουργείο Εξωτερικών εντός ενός πλαισίου με στρατηγικό σχεδιασμό, θέτει ως αφετηρία την πλήρη διάσταση απόψεων της οργάνωσης με τις ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών , απόψεις που απορρίπτουν την σύνθετη ονομασία, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι η θέση της Παμμακεδονικής συμφωνεί με τις θέσεις του ελληνισμού εντός και εκτός Ελλάδος. Παρόλα αυτά ο κ. Παπαδόπουλος επισημαίνει ότι η κάθε κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να προωθεί την πολιτική που θέλει, το ίδιο δικαίωμα έχει αντίστοιχα και η Παμμακεδονική να διαφωνεί. Αναφερόμενος στο αίτημα της οργάνωσης για δημοψήφισμα περί της ονομασίας στην Ελλάδα, ώστε να φανεί τι είναι αυτό που πραγματικά επιθυμούν οι έλληνες πολίτες, αδυνατεί να κατανοήσει την άρνηση της εκάστοτε κυβέρνησης, υπογραμμίζοντας ότι δεν υπήρξε ποτέ μια απάντηση στο συγκεκριμένο αίτημα, ενώ αναλύει διεξοδικά εκ νέου την χρήση του όρου «μακεδονικός», καθώς και τι ζητήθηκε εκ μέρους της Παμμακεδονικής από το κέντρο, προκειμένου να τονιστεί η χρήση του όρου, φέροντας το παράδειγμα της Βουλγαρίας, η οποία ναι μεν αναγνώρισε τα Σκόπια υπό το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας, αλλά όχι σαν μακεδονικό έθνος.
Τέλος ερωτηθείς αν πρέπει να παραιτηθεί ο υπουργός των Εξωτερικών κ. Δρούτσας, ο κ. Παπαδόπουλος, με μια πολύ μετρημένη απάντηση, χωρίς κορώνες, λέει χαρακτηριστικά ότι «εμείς, ως αμερικάνικος οργανισμός δεν μπορούμε να ζητήσουμε σε κανένα, ούτε να παραιτηθεί, ούτε να μην παραιτηθεί. Εκφράζουμε τις απόψεις μας και ευελπιστούμε ότι όποιος κυβερνά θα σεβαστεί τις απόψεις και την θέληση του ελληνικού λαού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου