Σας ευχαριστώ πολύ που ανταποκρίνεστε για μία ακόμη φορά στην πρόσκληση μου. Επιθυμώ να σας ευχηθώ τα χρόνια πολλά, όπως και σε όλους τους Φλωρινιώτες, όπου και αν βρίσκονται.
Στην προηγούμενη συνέντευξη μου είχα πει, ότι μας περιμένει μια δύσκολη χρονιά και ότι χρειάζεται σύνεση, συνεννόηση και ενότητα.
Μίλησα για μέτρα που δεν έχουν αποτελέσματα, αφού και ο δείκτης ανεργίας ήταν σε υψηλό ποσοστό και ο πληθωρισμός ανέβαινε διαρκώς και τα λουκέτα στις επιχειρήσεις πλήθαιναν και το δημόσιο χρέος μεγάλωνε. Συμπερασματικά, παρά τη σκληρή λιτότητα η ύφεση φαινόταν, ότι βαθαίνει. Τα προβλήματα αυτά η κυβέρνηση τα είχε μπροστά της. Τα έβλεπε. Γιατί τώρα δε μπορεί να πει πως δεν ήξερε. Άλλωστε η καραμέλα, ότι για όλα τα δεινά αυτού του τόπου από το 1821, φταίει η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έλιωσε. Το παραμύθι έμεινε χωρίς δράκο. Δυστυχώς, όμως η κυβέρνηση, συνεχίζει την ίδια αδιέξοδη πολιτική με αποτέλεσμα η κρίση να παίρνει πλέον ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Μόλις πριν λίγες ημέρες ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε νέο σκληρό πακέτο μέτρων με πρώτο θύμα τους ασθενέστερους συμπολίτες μας. Ως το 2015 η κοινωνική πολιτική θα αποτελεί παρελθόν. Δε θα αλλάξει όμως τίποτα στα δημοσιονομικά αποτελέσματα που προσδοκάει, παρά τις περικοπές. Θα συνεχιστεί η ύφεση, αφού από τη μία θα κερδίσει και από την άλλη θα χάσει εξαιτίας της μείωσης της αγοραστικής δύναμης των πολιτών. Η αγορά θα βουλιάζει μέρα με τη μέρα, τα λουκέτα θα αυξάνονται, οι απολύσεις θα πολλαπλασιάζονται, τα έσοδα από τον ΦΠΑ και το φόρο στα εισοδήματα θα μειώνονται και φαύλος κύκλος της πολιτκής του μνημονίου θα συνεχιστεί, ελπίζω όχι μέχρι το λουκέτο, αυτή τη φορά του κράτους.
Αναλογιστείτε, πως μετά από τέτοια μέτρα εξουθένωσης της κοινωνίας, ανατροπών, κατάρρευσης του κοινωνικού κράτους, δεινών για τον πολίτη, το έλλειμμα υπολογίζεται στο τέλος του 2011 στο 10 με 11% από 8,1% που προέβλεπε αρχικά το μνημόνιο και 9,4% μετά την αναθεώρηση του.
Ο Πρωθυπουργός, λυπάμαι που το λέω, ζει σε άλλον κόσμο.
Ειλικρινά, αναρωτιέμαι. Δε βλέπει; Δεν αντιλαμβάνεται; Δε ακούει κανέναν; Την αντιπολίτευση δεν τη συμμερίζεται. Τους Βουλευτές του, όμως; Τους Υπουργούς; Τον κ. Γκαργκάνα, τον κ. Προβόπουλο, την κ. Παπανδρέου, τον κ. Σημίτη και δεκάδες άλλους. Γιατί και αυτοί διαπιστώνοντας τα αδιέξοδα έκοψαν την πίστωση ανοχής και υπομονής και μιλούν ανοιχτά πια για αναπτυξιακά μέτρα, ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής και στήριξη των χαμηλόμισθων και των συνταξιούχων.
Όσο για τις διαρθρωτικές αλλαγές ας μη μιλήσουμε καλύτερα. Νομοσχέδια πάνε και έρχονται, νομοσχέδια βιτρίνες, τα οποία δεν αγγίζουν την ουσία. Ας μου πει κάποιος μία διαρθρωτική αλλαγή, που βιώνει στην καθημερινότητα του ο πολίτης, βελτιώνει τις συνθήκες και βοηθάει την Ελληνική οικονομία. Μήπως εξυγιάνθηκε καμία ζημιογόνος ΔΕΚΟ; Μήπως μειώθηκε η γραφειοκρατία στην ίδρυση επιχειρήσεων; Μήπως δόθηκαν ουσιαστικά επενδυτικά κίνητρα; Μήπως εξυγιάνθηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία; Μετά από 9 φορολογικά νομοσχέδια δημιουργήθηκε τελικά ένα αντιαναπτυξιακό περιβάλλον, δυσκίνητο, με υπέρμετρη φορολογία, χωρίς να καταπολεμάει τη φοροδιαφυγή.
Παρουσίασε τώρα ο Πρωθυπουργός τις προτάσεις της κυβέρνησης για το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής. Οι προτάσεις αυτές θα ενσωματώνουν πρόσθετα μέτρα για το 2012-2014, ύψους 19,6 δις ευρώ εκ των οποίων τα 14,5 είναι μη καθορισμένα. Στο μνημόνιο αυτά ανέρχονται στα 11 δις ευρώ. Προσδοκά να αντλήσει 15 δις ευρώ την περίοδο 2011-2013. Πρέπει να μας πει όμως πρώτα από όλα από πού αντλεί την αισιοδοξία του, αφού προσδοκούσε για το 2010 έσοδα 2,5 δις ευρώ από αποκρατικοποιήσεις και τελικά δεν πραγματοποίησε καμία, όπως ότι θα εισέπραττε τον περσινό Ιούνιο 3 δις ευρώ και το Δεκέμβριο 7 δις ευρώ για την ίδια περίοδο. Παρουσίασε και την πρόταση για την αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου.
Έκανε 18 μήνες η κυβέρνηση να αντιληφθεί τη σπουδαιότητα της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Χλεύαζαν, όταν ο Σαμαράς το πρότεινε τον περασμένο Ιούνιο στο Ζάππειο. Κατήγγειλαν την τρόικα, ακολούθως προανήγγειλαν τη συνταγματική απαγόρευση για την πώληση γης, μετά οικειοποιηθήκαν την ιδέα και τελικά δεσμεύτηκαν να αντλήσουν 50 δις ευρώ για να καταφέρει η χώρα να επιτύχει την επιμήκυνση και το χαμηλότερο επιτόκιο στην δανειακή της σύμβαση, κάτι που τελικά εξανεμίζεται από την αύξηση των επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Χλεύαζαν επίσης όταν μίλησε ο Πρόεδρος της ΝΔ για μηδενισμό του ελλείμματος. Σήμερα μπορεί να διαφωνούν με τον τρόπο που θα επιτευχθεί, αναγκάστηκαν όμως να μην διαφωνούν επί της αρχής, αφού ο μηδενισμός των ελλειμμάτων είναι μια πραγματικότητα και θα συμπεριληφθεί στο σύμφωνο ανταγωνιστικότητας που θα συνυπογράψουμε με τους εταίρους μας τον Ιούνιο στη σύνοδο κορυφής.
Και όσο για την ευχή που έκανε ο κ Παπανδρέου για να ακολουθήσει η Ιρλανδία το παράδειγμα της Ελλάδας, το είδατε σήμερα κιόλας, όπου η Ιρλανδία πέτυχε αναθεώρηση του μνημονίου, πράγμα που για μας, φαίνεται όχι πως είναι αδιαπραγμάτευτο αλλά δεν ανοίξαμε καν τη συζήτηση. Είναι βασική προϋπόθεση η επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου, γιατί κάτω από τα δυναστικά αυτά δεσμά, δυστυχώς προοπτικές δεν υπάρχουν.
Εδώ καταγγέλλω τον Γιώργο Παπανδρέου. Δε μπορεί να κάνει την αθώα περιστερά και να αξιώνει κιόλας να τον πιστέψουμε. Γνώριζε την κατάσταση πριν από τις εκλογές του 2009 και αδράνησε εγκληματικά μετά. Ενώ μπορούσε να δανειστεί ως τον Ιανουάριο του 2010 με τα spreads στις 140 μονάδες δεν το έπραξε και με δηλώσεις τύπου «μοιάζουμε με τον τιτανικό», «η οικονομία μας βρίσκεται στην εντατική», «κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα», απαξίωνε συστηματικά την Ελλάδα για να δημιουργήσει το άλλοθι και να την οδηγήσει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Έτσι λοιπόν η οικονομική κρίση, έγινε κρίση δανεισμού. Μεγαλύτερη απόδειξη όσων λέω είναι η αποκάλυψη των επαφών του με τον Στρος Καν από τον Δεκέμβριο του 2009, όταν δεν υπήρχε θέμα υψηλότοκου δανεισμού. Η Ελλάδα παραδόθηκε χωρίς αντίσταση δήλωσε ο Heiner Flassbeck, υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας. Εγώ θα προσθέσω και υπό την ανοχή των μεγάλων Μ.Μ.Ε., που σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση, έστηναν επικοινωνιακά πανηγυράκια. Ξεχνάει κανείς τον ντόρο με τα κρατικά αυτοκίνητα; Για φρένο στις σπατάλες, για νοικοκύρεμα του κράτους, για το μαχαίρι που δήθεν μπαίνει στο κόκαλο με αφορμή τα αυτοκίνητα αυτά; Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή μπροστά στα μεγάλα προβλήματα.
Δαπανήθηκαν τα μεγάλα ποσά που εισπράξαμε εδώ και 30 χρόνια από την Ε.Ε. στην κατανάλωση και δεν οδηγήθηκαν στην πραγματική οικονομία. Στη βιομηχανική παραγωγή, στις επενδύσεις, στην επιχειρηματικότητα, στον αγροτικό τομέα, στη ναυτιλία και στον τουρισμό. Δεν κατανεμήθηκαν σωστά, μπορεί να υπήρξαν και υπόγειες διαδρομές. Μου δίνεται η αφορμή με αυτή τη δεύτερη παράμετρο να υπερθεματίσω υπέρ της πρότασης του Αντώνη Σαμαρά για τη διαφάνεια στο δημόσιο βίο. Να ανοίξουν όλα τα πόθεν έσχες των Πρωθυπουργών, Υπουργών και Βουλευτών από το 1974, μαζί με τη σημερινή Βουλή. Να γίνει πλήρης έλεγχος και όποιος δε μπορεί να δικαιολογήσει περιουσία και καταθέσεις να τιμωρηθεί ως κοινός εγκληματίας και να δημευτεί η περιουσία του. Ιδού η Ρόδος για να ξεχωρίσει επιτέλους η ήρα από το στάρι.
Να επανέλθω όμως στην οικονομία.
Είναι καιρός να αλλάξει η σημερινή πολιτική. Να αλλάξει το μίγμα της. Να πάρει επιτέλους ο Πρωθυπουργός τολμηρές αποφάσεις. Δεν βγαίνει το μνημόνιο από μόνο του, αδυνατεί κιόλας να το εφαρμόσει και δε μπορεί να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις του. Δεν είναι ώρα για εγωϊσμούς. Είναι η ώρα για να επιδείξει γενναιότητα, να κάνει πράξη τη συναίνεση και να υιοθετήσει τις προτάσεις που έχει μπροστά του. Δεν έχει σημασία ποιος τις καταθέτει. Σημασία έχει η ουσία των αποφάσεων. Ή όπως λέω για τα τοπικά ζητήματα. Δεν έχει σημασία ποιος κλείνει το ραντεβού αλλά τι αποκομίζουμε από αυτό και πόσο έτοιμοι είμαστε να διεκδικούμε με ουσιαστικές και εφαρμόσιμες προτάσεις. Θα περάσω λοιπόν στα τοπικά προβλήματα λέγοντας, ότι πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Όταν υπόσχεσαι ή διακηρύττεις ανέφικτα πράγματα, επειδή ηχούν και μόνο γλυκά στα αυτιά, αυτό είναι πολιτική απάτη. Είναι εύκολος δρόμος να μπεις σε πλειοδοσία λαϊκισμού για να «φτιάξεις βιτρίνα» και έγκλημα, να γνωρίζεις εκ των προτέρων, όσα δε γίνονται αλλά παρόλα αυτά να μεγαλοστομείς, εκμεταλλευόμενος τις ανάγκες και τις αγωνίες των συμπατριωτών σου. Το περιτύλιγμα δε με αφορά.
Εγώ σε αυτή τη λογική δε θα περάσω. Τους συμπατριώτες μου δε θα τους εξαπατήσω. Θα λέω πάντα την αλήθεια, θα περιγράφω τα πραγματικά δεδομένα, πάνω σε αυτά θα εργάζομαι και είμαι βέβαιος πως στην πορεία του χρόνου έρχεται η δικαίωση. Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Τη μετεγκατάσταση των Αναργύρων. Είκοσι χρόνια ακούγανε και ακούγαμε υποσχέσεις. Τώρα, σε λίγο, το θέμα προχωράει και τελικά δε γινόταν τίποτα. Όταν πήγα λοιπόν εκεί νεοεκλεγμένος Βουλευτής είπα, ότι η νομοθεσία, καλώς ή κακώς αλλά έτσι είναι, δεν προβλέπει μετεγκατάσταση οικισμού, όταν κάτω από τον οικισμό δεν υπάρχει κοίτασμα λιγνίτη. Χρειάζεται είπα μια επιστημονική και αδιαμφισβήτητη μελέτη η οποία θα αποδεικνύει, παρά το οφθαλμοφανές, τις βαριές επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων και στη στατικότητα των κτιρίων από τις δραστηριότητες της ΔΕΗ. Ίσως να κατηγορήθηκα για αυτό και η δυσπιστία ήταν δικαιολογημένη από ανθρώπους που έχουν περάσει τόσα πολλά.
Τελικά όμως, η μελέτη προχώρησε, χρηματοδοτήθηκε από την Περιφέρεια, κατατέθηκε και αποτέλεσε την αρχή για να φτάσουμε στο σημερινό αποτέλεσμα και η μετεγκατάσταση να γίνει νόμος του κράτους προς υλοποίηση.
Η μετεγκατάσταση της Αχλάδας η οποία και αυτή προχωρά και πρέπει να μπει σε μια διαδικασία, στην οποία πρέπει να υπάρξει συμφωνία ιδιώτη και κατοίκων για το πώς θα γίνει.
Το δεδομένο και το ευτυχές είναι ότι υπάρχει η δέσμευση της ΔΕΗ , πως θα υπάρξει εγγυητική επιστολή γι’ αυτήν την μετεγκατάσταση.
Βέβαια, με τη ΔΕΗ, τα προβλήματα μας συνεχίζουν να είναι πάρα πολλά.
Όλοι πιστεύω ότι ακούσατε την απόφαση της κυβέρνησης για περαιτέρω μετοχοποίηση ποσοστού της ΔΕΗ και πώληση μονάδων.
Επειδή, χωρίς να έχει εξειδικευτεί, είμαστε πεπιεσμένοι ότι η πώληση θα αφορά τη νέα μονάδα Μελίτη 2, για αυτό και ακούστηκαν περίτεχνα πράγματα, ότι λεφτά δεν υπάρχουν. Για να εντάξει η ΔΕΗ την μονάδα και για να δούμε πως θα γίνει, την Πέμπτη που μας έρχεται καλώ τους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ, να κάνουμε μια πρώτη συζήτηση για να δούμε, πως θα αντιδράσουμε.
Θέλω να θυμίσω ότι μόνο με υπόνοια και τις διαρροές που υπήρχαν επί Νέας Δημοκρατίας, για διαχωρισμό της ΔΕΗ σε τομείς ή για συνέταιρο σε κάποιες μονάδες είχε γίνει 18μέρες απεργία. Σήμερα δεν βλέπω να αντιδρούν.
Είναι ένα θέμα που πρέπει να το δούμε σοβαρά τις επόμενες μέρες και εφόσον εξειδικευτεί, να δούμε πως θα αντιδράσει η τοπική κοινωνία και εμείς ή ενδεχομένως να μην θέλουν να αντιδράσουν.
Η λειτουργία της μονάδας Μελίτη 2 με συνέταιρο θα γίνει σε συνάρτηση με την ανάθεση των ορυχείων της Βεύης.
Εξακολουθεί βέβαια να υπάρχει το πρόβλημα με το Κλειδί, με τη αποθείωση στον ΑΗΣ Αμυνταίου-Φιλώτα και δεν έχουμε καμία ανακοίνωση για το αίτημα καταβολής λιγνιτόσημου στις τοπικές κοινωνίες.
Είναι ένα θέμα που όταν λυθεί θα βγάλει από πολλά αδιέξοδα τους Δήμους μας.
Για το φράγμα της Τριανταφυλλιάς γίνεται ένας αγώνας από κοινού με τον συνάδελφό μου για την επίλυση του προβλήματος, για το οποίο ευθύνεται η τωρινή κυβέρνηση και η Φλώρινα έχει καταντήσει ένα είδος πειραματικού πεδίου για όλη την Ελλάδα.
Για τις συγχωνεύσεις, παρόλες τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, η κυβέρνηση παρέμεινε αμετακίνητη από τις θέσεις της, παραβλέποντας τις ιδιαιτερότητες αυτού του τόπου.
Με τα προβλήματα στη υγεία θέλω να σας πω ότι έκανα προσπάθεια και επί Ν.Δ να συγκεκριμενοποιήσω τα προβλήματα του νοσοκομείου. Στη συνέχεια της προσπάθειας αυτής με δική μου πρόσκληση έγινε η συνάντηση με το διοικητή της 3ης ΥΠΕ.
Δεν έχει η σημερινή κυβέρνηση ξεκάθαρη πολιτική για το μέλλον του ΕΣΥ και γενικότερα για το σύστημα υγείας της χώρας μας όπως π.χ εάν θέλει να μετατρέψει τα περιφερειακά νοσοκομεία σε κέντρα αστικού τύπου. Για την παραπάνω θέση σαφώς χρειάζεται διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες ιδιαίτερα των ακριτικών περιοχών όπως είναι η δική μας.
Τονίζω μετά επιτάσεως για πολλοστή φορά, ότι αυτό που ονομάζεται άξονας Νίκη-Φλώρινα-Κοζάνη-Λάρισα, δεν μπορεί να εννοηθεί ότι δεν θα έχει αφετηρία την Φλώρινα.
Στο σημείο αυτό σας υπενθυμίζω τις θέσεις μου για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ για τις οποίες είχα κατηγορηθεί για μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Τώρα μετά ένα από ένα χρόνο ο Καλλικράτης χτυπάει την πόρτα για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της περιοχής και δυστυχώς δεν ακούω φωνές.
Δεν με ικανοποιεί η λύση για το τρένο και την επανεκκίνηση των δρομολογίων. Βρέθηκε όμως μία λύση.
Σε όλα τα θέματα πρέπει να πορευθούμε με σοβαρότητα, με αίσθηση ευθύνης, χωρίς δημαγωγίες και λαϊκισμούς.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου