Η ιατρική έχει εισέλθει προ πολλού στο δυτικό κόσμο στην ιστορία οροθετώντας εποχές με γεγονότα ιατρικής φύσεως. Έτσι ένα από αυτά τα γεγονότα είναι η πανώλη, η οποία κυριολεκτικά εκτέλεσε τον μεσαίωνα και έδωσε τόπο για τον νεώτερο κόσμο όπως τον αντιλαμβανόμαστε ακόμα σήμερα. Read more at: http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/1713/1/lang,el/
Η Συντριβή της Ελλάδας από τη Πανώλη επί Τουρκοκρατίας
Επί τουρκοκρατίας η Ελλάδα επλήγη από διαδοχικά κύματα επιδημιών πανώλης. Ποτέ κανείς δεν μιλαέι γι αυτό. Μας λένε ότι οι οθωμανοί ήσαν καθαροί και επινόησαν το μπιντέ όπου συχνά έπλεναν τα απόκρυφα μέρη τους ιδιαίτερα οι οθωμανές γυναίκες (πού δεν είχαν τι άλλο να κάνουν!). Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Επί τουρκοκρατίας η Ελλάδα ήταν μιά βρώμικη χώρα όπου βασίλευε η πλήρης αποκτήνωση. Αντί για δρόμους με καλντερίμια όπως είχε η Δυτική Μεσαιωνική Ευρώπη εδώ πέρα υπήρχαν λασπόδρομοι όπου γίδες, άλογα γάϊδαροι γέμιζαν με κοπριά τους δρόμους και κατόπιν έτρεχαν παντού οι αρουραίοι. Δεν υπήρχε στοιχειώδης υγιεινή. Η ελονοσία, ο τύφος, η λέπρα, η φυματίωση, η σύφιλη, η πείνα, η ασιτία, η έλλειψη νερού, τροφίμων ευνόησαν και την έλευση της πανώλης. Η Οθωμανική Διοίκηση ενδιαφερόταν μόνον πως θα περάσουν καλά οι τούρκοι εις βάρος του μόχθου των ελλήνων ραγιάδων υπόδουλων πού εκτός των άλλων πλήρωναν χαράτσια (κεφαλικούς φόρους) «για να έχουν το κεφάλι στους ώμους» και έδειναν όλη τη σοδειά των καλλιεργειών στο ξένο δυνάστη υποφέροντας οι ίδιοι τη πείνα, το χειρότερο λοιμό των ελλήνων. Σε σημείο πού το λαϊκό ελληνικό χιούμορ παριστά πάντοτε τον Καραγκιόζη (τον υπόδουλο έλληνα ραγιά) πεινασμένο να ζεί σε μιά τρώγλη σε εξαθλιωμένες συνθήκες.
Οι τούρκοι δεν ενδιαφέρθηκαν να κτίσουν ούτε λιθάρι στην Ελλάδα για πάνω από 200 χρόνια μετά την άλωση της Πόλης. Μάλιστα μετατρέψανε την Ελλάδα σε ένα «Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως» όπου δέσποζαν τουρκικά φρουραρχεία (πρώην ενετικά οχυρά ή φορτέτζες ή απλώς ενετικά κάστρα) για να ελέγχουν τον εξαθλιωμένο δούλο πληθυσμό της ο οποίος ούτε γράμματα μάθαινε, ούτε τέχνη γνώριζε, αλλά ολημερίς έσκαβε σε κάποιο χωράφι για λογαριασμό αυτών των απάνθρωπων τεράτων των οθωμανών. Η λέξη επιμελητεία ήταν άγνωστη στους άγριους οθωμανούς! Όχι όμως στους Ενετούς οι μόνοι πού έκαναν ανθρώπινα έργα στην Ελλάδα πού θαυμάζουμε μέχρι σήμερα. Η έλλειψη επιμελητείας συνετέλεσε στο να μην υπάρχουν για δύο αιώνες τουλάχιστον ούτε νοσοκομεία στην Ελλάδα! Δεν μπορούν κάποιοι να μας πούνε «αφού περάσαμε τόσο καλά με τους τούρκους» πώς και δεν υπήρχαν νοσοκομεία στην Ελλάδα τον 15ο , 16ο, 17ο και 18ο αιώνα; Ναί; Πού είναι αυτά τα «περιώνυμα Οθωμανικά Νοσοκομεία»; Εκτός και εάν ασπάζονται το ισλαμικό δόγμα του «Κισμέτ», «εάν αρρωστήσεις ή θα γίνεις καλά ή θα πεθάνεις, έτσι κι αλλοιώς είναι θέλημα του Αλλάχ είτε η μιά είτε η άλλη περίπτωση, τι το θές το νοσοκομείο;»!!!
Ο Μαύρος Θάνατος λοιπόν έφτασε στην Ελλάδα και έπληξε αρχής γενομένης την ίδια τη Πόλη «των πεντακάθαρων τούρκων» (Η δυσωδία πού εκλύετο από το Επταπύργιον στη Νοτιοδυτική Πόλη όπου υπήρχαν τα χασάπικα και οι βυρσοδέψες ήταν απερίγραπτη οι δε δρόμRead more at: http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/1713/1/lang,el/
οι βρωμεροί και γλοιώδεις από το αίμα των ζώων, όπως μας περιγράφει ο Εβλιγιά Τσελεμπί στο έξοχο βιβλίο του «Σεγιαχατναμέ» (Το Οδοιπορικόν). Ασφαλώς υπήρχαν εκεί και αρουραίοι, φορείς της πανώλης! Αναφέρει ο Τσελεμπί ότι όταν από εκεί πέρναγε κατά καιρούς ο Πατισάχ Μεχμέτ (πού ήταν ενσυνείδητος κίναιδος), ουδόλως τον ενοχλούσε η βρωμερή μυρωδιά ούτε αυτούς πού ζούσαν εκεί. Αυτός λοιπόν θα μεριμνούσε για επιμελητεία ή νοσοκομεία και μάλιστα στην Ελλάδα; !!! Οι κάτοικοι της Πόλης της νήσου Ευβοίας, Κρήτης, Λήμνου, Θεσσαλονίκης και μεσημβρινής Πελοποννήσου πανωλοβλήθηκαν και απεβίωσαν υπό οικτρές συνθήκες. Στη τουρκοκατεχόμενη από τότε Κύπρο χάθηκε ο μισός πληθυσμός της από τη πανώλη. Στατιστικά στοιχεία των θανάτων στον ελλαδικό χώρο δεν υπάρχουν! Ποιοί θα τα κατέγραφαν, οι οθωμανοί; Γιά ποιόν λόγο; Ίσα, ίσα πού η πανώλη τους βόλεψε για να μην ασχοληθούν με την «αγγαρεία της γενοκτονίας» όσων ελλήνων περίσσεψαν από τις σφαγές.
Το «τσουνάμι της επιδημίας της πανώλης» πρόσβαλε την Ελλάδα τον 18ο αιώνα προερχόμενο από την Κωνσταντινούπολη των Οθωμανών πού αποτελούσε τη κύρια εστία εισόδου του νοσήματος στον ελλαδικό χώρο. Συγκεκριμένα στα 1778. Ελληνικές μελέτες πάνω στη πανώλη αναφέρουν ότι ολόκληρον τον 18ο αιώνα μόλις 14 χρονιές δεν παρουσιάστηκε επιδημία. Ο αριθμός των θυμάτων δεν αναφέρεται ποτέ. Πρέπει να ήταν όμως τεράστιος. Σημειωτέον ότι στην Ελλάδα υπήρχε και ασιτία και τα παιδάκια πέθαιναν από το νόσημα Νόμα, μιά απαίσια αρρώστεια. Ένεκα της έλλειψης υποδομών (νοσοκομείων, νηπιακών σταθμών, οικοτροφείων, συσσιτίων) ο ελληνικός λαός πού επιβίωνε υπό αυτές τις αντίξοες συνθήκες παρουσίαζε χαμηλό ανάστημα κακή διάπλαση και ελλιπή ανάπτυξη (ακριβώς όπως ο ραχιτικός μας Καραγκιόζης). Οι τούρκοι διασκέδαζαν με τις αρρώστειες πού οι ίδιοι είχαν προκαλέσει με την απληστία τους στο ελληνικό έθνος! Χωρίς κανένα τάκτ έδειχναν κτηνωδώς έναν έλληνα ραχιτικό, κουτσό, ανήμπορο άνθρωπο και έσκαγαν στα γέλια καβάλα στα καλοθρεμμένα άλογά τους. Από τέτοιο δύστυχο κόσμο ζήταγαν χαράτσια, μπαξίσια, και άλλα οικονομικά ωφέλη δίχως να δώσουν δεκάρα στο εάν αυτοί οι άνθρωποι είχαν πλέον βιώσιμα μέσα στη διάθεσή τους...Κατόπιν έχουν το θράσσος μερικοί να λένε ότι το Ισλάμ είναι «αγάπη»! Μάλλον δεν διάβασαν ιστορία, ούτε από ιατρική σκαμπάζουν ή δεν γνωρίζουν τους Οθωμανούς!
Το 1741 θα πληγεί η Θεσσαλονίκη από πανώλη. Τον Ιούνιο εκείνου του έτους πέθαιναν 500 άνθρωποι εκεί κάθε μέρα. Τι έκαναν οι τούρκοι γι αυτό; Το ίδιο έτος η επιδημία έφτασε στην Αθήνα και μετά στη Ναύπακτο όπου άφησε 2 χιλιάδες νεκρούς. Στα τελευταία 25 χρόνια του 18ου αιώνα πού αρχίζει η οικονομική άνθιση τμηματικά στην Ελλάδα φθάνει νέο «τσουνάμι της νόσου». Μόνον δύο χρονιές του τελευταίου τετάρτου του 18ου αιώνα δεν αναφέρονται κρούσματα της νόσου. Αλλά τι άλλο να σκότωνε αφού δεν υπήρχαν σχεδόν πιά έλληνες για σκότωμα...Παρά τις όποιες θεωρίες πού δεν συνάδουν με τη λογική ή τη πραγματικότητα η πανώλης επέλεξε τον ελλαδικό χώρο λόγω της πλήρους έλλειψης υγιεινής. Η Ελλάδα των τούρκων, το Γιουνανιστάν, ήταν μιά βρώμικη χώρα, σε πλήρη εξαθλίωση. Παντού κυριαρχούσαν αρουραίοι, ψείρες και βρώμα. Ποιός θα έκανε απολύμανση; Οι Οθωμανοί; Οι έλληνες ραγιάδες «πού με φόβο έτρωγαν μπαγιάτικο ψωμί;». Οι ενετοί; Αυτοί έφυγαν νικημένοι από τους οθωμανούς στα 1712 από το Παλαμήδι, τον τελευταίο προμαχώνα τους στην Ελλάδα και ολοσχερώς στα 1715 παραδίδοντας τα εδάφη τους εκ νέου στους οθωμανούς και στη πανώλη πού μας έφεραν!
Επί τουρκοκρατίας η Ελλάδα επλήγη από διαδοχικά κύματα επιδημιών πανώλης. Ποτέ κανείς δεν μιλαέι γι αυτό. Μας λένε ότι οι οθωμανοί ήσαν καθαροί και επινόησαν το μπιντέ όπου συχνά έπλεναν τα απόκρυφα μέρη τους ιδιαίτερα οι οθωμανές γυναίκες (πού δεν είχαν τι άλλο να κάνουν!). Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Επί τουρκοκρατίας η Ελλάδα ήταν μιά βρώμικη χώρα όπου βασίλευε η πλήρης αποκτήνωση. Αντί για δρόμους με καλντερίμια όπως είχε η Δυτική Μεσαιωνική Ευρώπη εδώ πέρα υπήρχαν λασπόδρομοι όπου γίδες, άλογα γάϊδαροι γέμιζαν με κοπριά τους δρόμους και κατόπιν έτρεχαν παντού οι αρουραίοι. Δεν υπήρχε στοιχειώδης υγιεινή. Η ελονοσία, ο τύφος, η λέπρα, η φυματίωση, η σύφιλη, η πείνα, η ασιτία, η έλλειψη νερού, τροφίμων ευνόησαν και την έλευση της πανώλης. Η Οθωμανική Διοίκηση ενδιαφερόταν μόνον πως θα περάσουν καλά οι τούρκοι εις βάρος του μόχθου των ελλήνων ραγιάδων υπόδουλων πού εκτός των άλλων πλήρωναν χαράτσια (κεφαλικούς φόρους) «για να έχουν το κεφάλι στους ώμους» και έδειναν όλη τη σοδειά των καλλιεργειών στο ξένο δυνάστη υποφέροντας οι ίδιοι τη πείνα, το χειρότερο λοιμό των ελλήνων. Σε σημείο πού το λαϊκό ελληνικό χιούμορ παριστά πάντοτε τον Καραγκιόζη (τον υπόδουλο έλληνα ραγιά) πεινασμένο να ζεί σε μιά τρώγλη σε εξαθλιωμένες συνθήκες.
Οι τούρκοι δεν ενδιαφέρθηκαν να κτίσουν ούτε λιθάρι στην Ελλάδα για πάνω από 200 χρόνια μετά την άλωση της Πόλης. Μάλιστα μετατρέψανε την Ελλάδα σε ένα «Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως» όπου δέσποζαν τουρκικά φρουραρχεία (πρώην ενετικά οχυρά ή φορτέτζες ή απλώς ενετικά κάστρα) για να ελέγχουν τον εξαθλιωμένο δούλο πληθυσμό της ο οποίος ούτε γράμματα μάθαινε, ούτε τέχνη γνώριζε, αλλά ολημερίς έσκαβε σε κάποιο χωράφι για λογαριασμό αυτών των απάνθρωπων τεράτων των οθωμανών. Η λέξη επιμελητεία ήταν άγνωστη στους άγριους οθωμανούς! Όχι όμως στους Ενετούς οι μόνοι πού έκαναν ανθρώπινα έργα στην Ελλάδα πού θαυμάζουμε μέχρι σήμερα. Η έλλειψη επιμελητείας συνετέλεσε στο να μην υπάρχουν για δύο αιώνες τουλάχιστον ούτε νοσοκομεία στην Ελλάδα! Δεν μπορούν κάποιοι να μας πούνε «αφού περάσαμε τόσο καλά με τους τούρκους» πώς και δεν υπήρχαν νοσοκομεία στην Ελλάδα τον 15ο , 16ο, 17ο και 18ο αιώνα; Ναί; Πού είναι αυτά τα «περιώνυμα Οθωμανικά Νοσοκομεία»; Εκτός και εάν ασπάζονται το ισλαμικό δόγμα του «Κισμέτ», «εάν αρρωστήσεις ή θα γίνεις καλά ή θα πεθάνεις, έτσι κι αλλοιώς είναι θέλημα του Αλλάχ είτε η μιά είτε η άλλη περίπτωση, τι το θές το νοσοκομείο;»!!!
Ο Μαύρος Θάνατος λοιπόν έφτασε στην Ελλάδα και έπληξε αρχής γενομένης την ίδια τη Πόλη «των πεντακάθαρων τούρκων» (Η δυσωδία πού εκλύετο από το Επταπύργιον στη Νοτιοδυτική Πόλη όπου υπήρχαν τα χασάπικα και οι βυρσοδέψες ήταν απερίγραπτη οι δε δρόμRead more at: http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/1713/1/lang,el/
οι βρωμεροί και γλοιώδεις από το αίμα των ζώων, όπως μας περιγράφει ο Εβλιγιά Τσελεμπί στο έξοχο βιβλίο του «Σεγιαχατναμέ» (Το Οδοιπορικόν). Ασφαλώς υπήρχαν εκεί και αρουραίοι, φορείς της πανώλης! Αναφέρει ο Τσελεμπί ότι όταν από εκεί πέρναγε κατά καιρούς ο Πατισάχ Μεχμέτ (πού ήταν ενσυνείδητος κίναιδος), ουδόλως τον ενοχλούσε η βρωμερή μυρωδιά ούτε αυτούς πού ζούσαν εκεί. Αυτός λοιπόν θα μεριμνούσε για επιμελητεία ή νοσοκομεία και μάλιστα στην Ελλάδα; !!! Οι κάτοικοι της Πόλης της νήσου Ευβοίας, Κρήτης, Λήμνου, Θεσσαλονίκης και μεσημβρινής Πελοποννήσου πανωλοβλήθηκαν και απεβίωσαν υπό οικτρές συνθήκες. Στη τουρκοκατεχόμενη από τότε Κύπρο χάθηκε ο μισός πληθυσμός της από τη πανώλη. Στατιστικά στοιχεία των θανάτων στον ελλαδικό χώρο δεν υπάρχουν! Ποιοί θα τα κατέγραφαν, οι οθωμανοί; Γιά ποιόν λόγο; Ίσα, ίσα πού η πανώλη τους βόλεψε για να μην ασχοληθούν με την «αγγαρεία της γενοκτονίας» όσων ελλήνων περίσσεψαν από τις σφαγές.
Το «τσουνάμι της επιδημίας της πανώλης» πρόσβαλε την Ελλάδα τον 18ο αιώνα προερχόμενο από την Κωνσταντινούπολη των Οθωμανών πού αποτελούσε τη κύρια εστία εισόδου του νοσήματος στον ελλαδικό χώρο. Συγκεκριμένα στα 1778. Ελληνικές μελέτες πάνω στη πανώλη αναφέρουν ότι ολόκληρον τον 18ο αιώνα μόλις 14 χρονιές δεν παρουσιάστηκε επιδημία. Ο αριθμός των θυμάτων δεν αναφέρεται ποτέ. Πρέπει να ήταν όμως τεράστιος. Σημειωτέον ότι στην Ελλάδα υπήρχε και ασιτία και τα παιδάκια πέθαιναν από το νόσημα Νόμα, μιά απαίσια αρρώστεια. Ένεκα της έλλειψης υποδομών (νοσοκομείων, νηπιακών σταθμών, οικοτροφείων, συσσιτίων) ο ελληνικός λαός πού επιβίωνε υπό αυτές τις αντίξοες συνθήκες παρουσίαζε χαμηλό ανάστημα κακή διάπλαση και ελλιπή ανάπτυξη (ακριβώς όπως ο ραχιτικός μας Καραγκιόζης). Οι τούρκοι διασκέδαζαν με τις αρρώστειες πού οι ίδιοι είχαν προκαλέσει με την απληστία τους στο ελληνικό έθνος! Χωρίς κανένα τάκτ έδειχναν κτηνωδώς έναν έλληνα ραχιτικό, κουτσό, ανήμπορο άνθρωπο και έσκαγαν στα γέλια καβάλα στα καλοθρεμμένα άλογά τους. Από τέτοιο δύστυχο κόσμο ζήταγαν χαράτσια, μπαξίσια, και άλλα οικονομικά ωφέλη δίχως να δώσουν δεκάρα στο εάν αυτοί οι άνθρωποι είχαν πλέον βιώσιμα μέσα στη διάθεσή τους...Κατόπιν έχουν το θράσσος μερικοί να λένε ότι το Ισλάμ είναι «αγάπη»! Μάλλον δεν διάβασαν ιστορία, ούτε από ιατρική σκαμπάζουν ή δεν γνωρίζουν τους Οθωμανούς!
Το 1741 θα πληγεί η Θεσσαλονίκη από πανώλη. Τον Ιούνιο εκείνου του έτους πέθαιναν 500 άνθρωποι εκεί κάθε μέρα. Τι έκαναν οι τούρκοι γι αυτό; Το ίδιο έτος η επιδημία έφτασε στην Αθήνα και μετά στη Ναύπακτο όπου άφησε 2 χιλιάδες νεκρούς. Στα τελευταία 25 χρόνια του 18ου αιώνα πού αρχίζει η οικονομική άνθιση τμηματικά στην Ελλάδα φθάνει νέο «τσουνάμι της νόσου». Μόνον δύο χρονιές του τελευταίου τετάρτου του 18ου αιώνα δεν αναφέρονται κρούσματα της νόσου. Αλλά τι άλλο να σκότωνε αφού δεν υπήρχαν σχεδόν πιά έλληνες για σκότωμα...Παρά τις όποιες θεωρίες πού δεν συνάδουν με τη λογική ή τη πραγματικότητα η πανώλης επέλεξε τον ελλαδικό χώρο λόγω της πλήρους έλλειψης υγιεινής. Η Ελλάδα των τούρκων, το Γιουνανιστάν, ήταν μιά βρώμικη χώρα, σε πλήρη εξαθλίωση. Παντού κυριαρχούσαν αρουραίοι, ψείρες και βρώμα. Ποιός θα έκανε απολύμανση; Οι Οθωμανοί; Οι έλληνες ραγιάδες «πού με φόβο έτρωγαν μπαγιάτικο ψωμί;». Οι ενετοί; Αυτοί έφυγαν νικημένοι από τους οθωμανούς στα 1712 από το Παλαμήδι, τον τελευταίο προμαχώνα τους στην Ελλάδα και ολοσχερώς στα 1715 παραδίδοντας τα εδάφη τους εκ νέου στους οθωμανούς και στη πανώλη πού μας έφεραν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου